Yer kabuğu, litosfer ya da taş küre olarak adlandırılan ve Dünya'nın en dış katmanını oluşturan yapıdır. Karalarda kalınlığı yaklaşık 35-45 km, Tibet Platosu'nda 70 km, deniz ve okyanus diplerinde ise 8-12 km arasında değişir. Ortalama kalınlığı ise 33 km olarak bilinmektedir.

Yer kabuğu, kimyasal bileşenleri ve yoğunlukları farklı iki bölümden oluşur:

Granitik yer kabuğu, genellikle kara alanlarında bulunurken, bazaltik yer kabuğu okyanusal kabuk olarak da adlandırılır ve okyanus tabanlarında yer alır.

Yer kabuğunun kalınlığı, Dünya üzerinde değişiklik gösterir. Karalarda yaklaşık 30-40 km, deniz ve okyanus derinliklerinde ise yaklaşık 8-10 km olduğu ölçülmüştür. Bu farklılık, yer kabuğunun mantonun üzerindeki konumuna ve jeolojik süreçlere bağlı olarak oluşur.

Yer kabuğu, yer kürenin en ince ve yoğunluk bakımından en az olan tabakasıdır. Sıcaklık, mantoya doğru inildikçe her 33 metrede 1°C artar. Bu, yeraltı suları, taşlar ve diğer faktörlerin etkisiyle oluşur. Yer kabuğu içerisinde bulunan elementler, mineralleri oluşturur ve minerallerin bir araya gelmesiyle kayaçlar meydana gelir.

Yer kabuğunu oluşturan kayaçlar, üç ana gruba ayrılarak incelenir:

Jeolojik devirlerde, bu kayaçlar zamanla milyonlarca yıllık süreçte değişime uğrayıp birbirlerine dönüşebilir. Bu süreç, kayaç döngüsü olarak adlandırılır. Bu döngüde kayaçlar yerin derinliklerine ulaşarak magmaya kadar erir, sonrasında yeryüzüne çıkıp soğurlar ve böylece püskürük kayaçlar oluşur.

Yer kabuğunun kalınlığı, en düşük ve en yüksek sınır olarak yaklaşık 5-110 km arasında değişir. Bu tabaka, hakkında en fazla bilgiye sahip olduğumuz katmandır.